- išbinkiuoti
- ×išbinkiúoti žr. išbenkiuoti: Vienas už pečius, antras už kojas paėmę žmogų išbinkiúoja, t. y. kuldamos subinę daužo į binkį (kaladą, trinką) J. Eik, varnake, aš tave viena pati išbinkiúoju! Kal. \ binkiuoti; įbinkiuoti; išbinkiuoti; pabinkiuoti
Dictionary of the Lithuanian Language.